اشکها و لبخندها
عکس - شعر - موسیقی - قطعه ادبیاشکها و لبخندها
عکس - شعر - موسیقی - قطعه ادبیتشکر
می خواستم از مجتبای عزیز برای این عکسهای زیباش تشکر کنم .
ترانه
خواندی. گفتند بیش از این.
نرم خواندی.
مست بودند. ناشاد.
گفتند شاد و مست بیش از این...
...
حالا دیگر نمی خوانی. صدایت خاموش شده است.
دیگر این جا نه مستی. نه نرمی. نه شادی.
تنها خاموشی ست.
عجب صبری خدا دارد!
اگر من جای او بودم
برای خاطر تنها یکی مجنون صحراگرد بیسامان
هزاران لیلی نازآفرین را کوبهکو
آواره و دیوانه میکردم
---
عجب صبری خدا دارد!
اگر من جای او بودم
بگرد شمع سوزان دل عشاق سرگردان
سراپای وجود بیوفا معشوق را
پروانه میکردم
بابا ای ول خیلی باحال هستین .
من این همه مطلب و عکس خوب می زارم دلتون می یاد نظری ندین . من که اگر وب لاگ خودم نبود هر روز بهش سر می زدم و نظر می دادم . 
دست نوشته بتهوون در کتابخانه یک مدرسه
عقیده متخصصین بر این است که این دست نوشته 80 صفحه ای که نسخه ای از Grosse Fuge - نوعی کوارتت زهی - برای پیانو است، توسط شخص بتهوون نوشته شده است.
تاریخ این نوشته مربوط به آخرین ماههای حیات این موسیقی دان برجسته و زمانی است که او کاملا ناشنوا شده بوده است. این اثر بنا به گفته محققین یک "کشف فوق العاده" و "بسیار با اهمیت" شناخته شده است.
سرگذشت این دست نوشته از زمانی که در سال 1890 در برلین نوشته شده است یکی از اسرار تاریخ موسیقی به شمار می رفته است. بنا به گزارش نیویورک تایمز، اکثر نتها با جوهر قهوه ای نوشته شده اند و با دستی خشمناک در گوشه و کنار پراکنده شده اند. این قطعه دارای خط خوردگیها و اصلاحات فراوان است.
دست نوشته Grosse Fuge به عنوان قطعه پایانی کوارتت زهی در سی (B) ماژور و در حدود 130 سال پیش، تکمیل شده است. بتهوون نوشتن این کوارتت را در ماه مه (اردیبهشت) 1825 آغاز کرده و آنرا در سپتامبر(شهریور) همان سال به پایان رسانده است. این اثر بین موسیقیدانان شهرت بدی دارد زیرا اثری بسیار مشکل است و گفته میشود هنگامی که برای اولین بار به اجرای عمومی درآمده است، شنوندگان تنها برای دو موومان آن تقاضای تکرار کرده اند. اما با وجود انتقادهای شدیدی که در آن زمان از این اثر شد، امروز آنرا به عنوان یکی از مهمترین کارهای بتهوون میشناسند.
تصویری از دست نوشته بتهوون